Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
AYDINLANMA
EMRE KONGAR
DİN VE MİLLİYET, VATANDAŞLIK VE AİLE
Sevgili okurlarım, DTP'nin kapatıldığı...
Milletvekillerinin istifasının tartışıldığı...
Sokak gösterilerinin tüm yurdu kaygılandırdığı...
Kimlik siyasetinin ürettiği bunalım günlerinde yazdığım...
"Din ve Milliyet Kimliği Üzerine" başlıklı yazım çok ses getirdi.
Bir yazar için en büyük mutluluk, kuramsal düzeyde yazdığı bir yazının uygulamada da işe yaradığını görmektir.
İşte bugün böyle bir mutluluğu yaşıyorum.
Perşembe günkü yazımda kimsenin din ve milliyet kimliklerini, doğarken seçme özgürlüğü olmadığını...
Din ve milliyet kimliklerinin, sonradan kazanılan, "öğretilen" değerler olduğunu...
Çağımızdaki insanlık ve devlet anlayışının, herkesi doğuştan eşit olarak kabul ettiğini...
Çağdaş devletin laik olduğunu ve hukuk devleti niteliği taşıdığını...
Bu nedenle de bütün farklı inanç sahiplerine, inançsızlara, farklı ırk ve milliyet mensuplarına, sırf kendi vatandaşı oldukları için eşit davranması gerektiğini...
Din ve milliyet kimliklerinin, ancak hak eşitliği ve demokrasi çerçevesinde yararlı bir anlam taşıdığını...
Dinini ve milliyetini, başkalarınkinden üstün görmenin totaliter, baskıcı ve faşist yönetimlere yol açacağını...
Kimsenin din ve milliyetiyle övünmemesini, ama bunlardan utanmaması da gerektiğini...
Herkesin başkasının din ve milliyetine, kendi din ve milliyetine istediği saygıyı göstermesi gerektiğini belirtmiş...
Bütün bu açıklamalardan sonra da birlikte yaşamanın çok basit bir ilkesini dile getirmiştim:
Herkese, kendine davranılmasını istediğin gibi davran...
Ya da...
Kimseye, kendine yapılmasını istemediğin davranışı yapma.
Yazımda bu basit ilkenin sadece siyasette ve toplumsal yaşamda değil, aile içinde ve bireyin tüm ilişkilerinde de geçerli olduğunu anımsatmıştım.
Bu yazı üzerine okurlarımdan pek çok mektup aldım.
Eksik olmayın, bir yazarı çok onurlandıran yorumlarınızı okurken, zaman zaman pençesine düştüğüm "Yaz, yaz, ne değişiyor ki!" kötümserliğimi unuttum.
Bu mektuplardan birini (çok küçük yazım düzeltmeleri ile) aşağıda yayınlıyorum.
Mektubu okuduğunuzda, kuramsal ve ütopik gibi görünen önerimin bireyler ve aileler açısından da ne denli işe yaradığını göreceksiniz.
"Sayın Emre Kongar!Bugün Cumhuriyet' teki Aydınlama köşenizde çıkan "Din ve Milliyet Kimliği Üzerine" başlıklı yazınızdan dolayı size teşekkür etmek istiyoruz.
Yazınızın, iki çocuklu Türk ve Alman evliliğinin oluşturduğu ailemizin 30 yıldır yürüttüğü ilkelerin tamamını yansıttığını görmekten çok mutluluk duymaktayız.
Ailemizin saadeti ve çocuklarımızın (28 ve 29 yaşlarında, her ikisi de yabancı evliliği yapan-birisi Filistinli diğeri İsviçreli-oğullarımız) eğitimlerindeki başarılarının makalenizdeki insani ortak değerlerin bire bir uygulanmasıyla sağlandığı kanaatindeyiz.
Bizim için makaleniz en küçüğü aile olan insanların birlikte yaşadığı toplulukların eğitimi ve yönetimi için yol göstericidir.
Bu değerinden dolayı yazınızı çoğaltarak yakın çevremize tavsiyelerle dağıtmaktayız.
Teşekkürler ve iyi çalışmalar.
Saygılarımızla,
K. ve D. P."
İşte içinde yaşadığımız dünya böyle bir yer...
Bu yeni dünyaya ayak uydurmanın...
Mutluluğun anahtarı...
Benim tekrar tekrar yazdığım yukardaki basit ilke.
"Açılımlarla" ilgili, yerli yabancı, bütün taraflara saygıyla duyurulur!
